Ban saeng sawang – Udon thani

 

 

Το να φύγω από την  Παττάγια, μια πόλη με εντόνους ρυθμούς και  να βρεθώ σε ένα μικρό   χωριό του Ισσάν,
στην μέση του πουθενά στην  αρχή με ξένισε.
Παιδί της πόλης  βλέπεται.
Ο φίλος ήρθε να με πάρει πολύ νωρίς η διαδρομή μέχρι το χωριό μικρή.

 

κατι σαν Δημαρχείο

 

 

 

 

Το χωριό  μόλις  500  κατοίκους φτωχικό.Mιά   όπως μου εξήγησαν δεν προσφερόταν ιδιαίτερα  για μεγάλες

 καλλιέργειες  λόγο έλλειψης υδατίνων πόρων.

 

 

το Σχολείο

 

Τα σπίτια στην πλειονότητα τους μικρά μόλις 1-2  δωμάτια   ξύλινα τα περισσότερα στέγαζαν τα όνειρα και την ζωή των κατοίκων.

 

 

 

 

 

 

 

 

Και εάν κανένα από αυτά    ξέφευγε λίγο από τα άλλα ήταν μάλλον κάποιου τυχερού  που μπόρεσε να βρει δουλειά κάπου αλλού  και   να επενδύσει εδώ στην πατρογονική  γη.

Ένα από αυτά ήταν και το σπίτι του φίλου.

 

Οχι ιδιαίτερα μεγάλο, μα πρόσχαρο πνιγμένο στα λουλούδια που προσφέρει τόσο απλόχερα η τροπική  βλάστηση.

 

 

 

 

 

 

Με μια γωνιά με εκατοντάδες  είδη διαφορετικών ορχιδέων.

Μια πεντακάθαρη αυλή  κάτω από την σκιά τεράστιων  δέντρων ήταν ο τόπος συνάθροισης της οικογένειας,  τόπος φαγητού,   κοινωνικού σχολίου ( βλέπε κουτσομπολιό).

Εδώ  θα παίξουν τα παιδιά και ήταν πολλά, πάρα πολλά.

 

 

 


 

 

 

 

Οι ταϊλανδοί σπάνια  μένουν μέσα στο σπίτι προτιμούν το  ύπαιθρο.

Εκεί θα γίνουν όλες οι  δραστηριότητες, το  μαγείρεμα, το πλύσιμο.

Εκεί θα μαζευτούν το  βράδυ  να δουν την αγαπημένη τους σειρά. Η αυλή του ποιο ευρύχωρου σπιτιού γίνεται τόπος

συναθροίσης σε κάθε γειτονιά.

 

Εκεί  είχε μαζευτεί η ομήγυρης να προϋπαντήσει   τον Φάρανγκ( τον ξενο) μια και  οι επισκέψεις αυτού του  είδους

στο χωριό ήταν από σπάνιες  έως μηδαμινές.

Πλαισιωμένος από 20-30 άτομα οι  οποίοι  δεν μιλούσαν καθόλου αγγλικά σε ένα τεράστιο τραπέζι που στρώθηκε

εκεί στην αυλή με τον καθένα που ερχόταν   να φέρνει και το  κάτι τις.

 

Ένοιωθα λίγο σαν εξωγήινος που  βρέθηκε στην  γη μετά από  βλάβη στον κινητήρα .

 

Ο  Ε.Τ στο Ισσάν .

 

Η ξαδέλφη ανέλαβε   να με βοηθήσει και να κάνει τις συστάσεις, μιά και ο φίλος έπρεπε να  φροντίσει τα απαραίτητα.

Η  μπύρα Λέο έρεε σαν ρυάκι  για να δροσίσει και να ευφράνει καρδίας.

Φτωχοί άνθρωποι, μα  φιλόξενοι ο καθένας να μου  δείξει τον τόπο του,  τις συνήθειες, να με  βοηθήσει

σε οτιδήποτε   χρειαζόμουν.

Η ξαδέλφη,  φάνηκε πολύτιμος  βοηθός σε όλα, πάντα κάπου εκεί κοντά έτοιμη,  να μου  μεταφράσει, να φροντίσει για

οτιδήποτε  είχα ανάγκη. Μα οι ασχολίες της πολλές μια και ήταν υπεύθυνη να φροντίσει ώστε τα πάντα να είναι έτοιμα

για τον γάμο. Έτσι μετά από  το σχετικό τηλεφώνημα εχρεωθείν   με (108) σε άλλη ξαδέλφη η οποία ανέλαβε την φροντίδα του εξωγήινου όντος του ανεβρεθεί εκεί.

 

Η αλήθεια μία. Είχα πέσει σε ομορφόσογο παρεμπιπτόντως.

 

Η άλλη  ξαδέλφη λοιπόν  ήταν αυτή που ανέλαβε  να με ξεναγήσει στην γύρω περιοχή να μου  δείξει τις ομορφιές της.

Η παρουσία του μικρού αδελφού η  κάποιας άλλης συγγενούς  απαραιτήτως επιβεβλημένη.

 

Σχολιάστε